Een druk weekend beloofde het alvast te worden met 4 wedstrijden op al evenveel dagen: Vrijdag Dry Eyckenjogging, Zaterdag Uyleloop, Zondag Jeezekesloop, Maandag Aarschotse stratenloop. Maar dat zaterdag zo’n “schitterende” dag zou zijn had niemand van ons kunnen voorspellen.
Zaterdag 8 juni 2019, de 1e (her)organisatie van de Uyleloop in Schriek, de 2e wedstrijd in het joggingcriterium Rondom Netedal. 33 Berglopers hadden hun aanwezigheid vooraf al aangekondigd, daar kwamen er nog 21 bij op de dag zelf.
Bij de jeugd konden we natuurlijk rekenen op de Daems’kes om de eer van de Berglopers hoog te houden. En ze stelden zeker niet teleur! Arthur liep bij de 400m naar een knappe 7e plaats. Zijn zus, Amélie, was duidelijk ook in vorm. Ze behaalde een 2e plaats algemeen en mocht bij de meisjes op het hoogste schavot gaan staan. Zo behaalde ze haar 4e medaille op 9 dagen dagen tijd! Knappe prestaties Amélie en Arthur! Ook eervolle vermeldingen voor Frauke (16e) en Marthe (21e) (Geert Claes) die alle 2 de 400m liepen.
Ondanks het feit dat de “grote mensen” pas om 15u van start gingen besloten onze wandelaars om al vroegtijdig de benen te nemen. Dit plan liep echter wat vertraging op want niemand wist welke richting ze op moesten. Gelukkig spraken Frans en Freddy al gauw een medewerker aan om hen uit de nood te helpen. Helaas voor hen wist hij het ook niet meteen en moest hij ook een hulplijn inschakelen. Enkele minuten later kregen de heren een plattegrond aangeboden met het parcours op en konden ze van start gaan. Ze waren nog niet halverwege de eerste lus of ze moesten al ruimte maken voor één van de nieuwste leden. Toen ze de Jasper zagen passeren wisten de wandelaars al gauw hoe het zat, ze konden het podium al rieken.
De temperatuur was aangenaam maar het werd stilaan duidelijk dat ze toch niet meer konden ontsnappen aan de donkere wolk die boven het hoofd hing. Een kwartier voor de start van de jogging besloten de hemelsluizen zich te open. Gelukkig konden ze rekenen op hun criteriumprijs van 2jaar geleden om hen te beschermen tegen de regen. Alléz toch eenmaal ze hun ‘kap’ bevestigd hadden. Dat moet voor de omstaanders toch ook wel een speciaal zicht geweest zijn, zo 5 Berglopers achter elkaar, precies of ze hadden de polonaise al in gang getrapt. Niet dat Anita of Ines dat erg gevonden zouden hebben. De regenbuien tussendoor konden de pret niet bederven en geducht werd er verder gewandeld tot de finish.
Om 15u had de regen zich weer even verstopt zodat 231 lopers droog van start konden gaan. Ondertussen stonden er nog 28 lopers aan de zijlijn te wachten tot het aan hen was om het stokje over te nemen. Fons en Els hadden op voorhand al elk een groep gevormd om deel te nemen in de hoop nog eens een medaille te kunnen winnen. Maar bij het zien van de concurrentie zakte de moed al in de schoenen. Want de Ken moest er natuurlijk weer eens een stokje voor komen steken. Alsof het afzien op de training nog niet voldoende was.
Als eerste lopers mochten Ken en Hans het onder mekaar uitvechten. En ik zal het u zeggen, er werd HARD gelopen! De eerste Berglopers die het stokje mocht doorgeven was de Ken, in een tijd van 19’24 liepen zij op de 2e plaats. Nog geen 24 seconden later kon Hans de stok doorgeven aan Benny, die op dat moment als 4e liep op 6 seconde van de 3e plaats. De Fons zag dat het goed kwam! Want de 2e loper van de 3e ploeg liep met een lange broek. “Das genen echte!” En ja, zoals voorspeld was er van die lange broek geen sprake meer bij de eerste doorkomst aan het Kerkplein. Ze liepen voor de 3e plaats dus mocht er nog wat meer druk op den Benny z’n schouders gezet worden e.
De ploeggenoten van Ken peesden stevig door en lieten onze Berglopers nog 4 minuten achter. Dat kon echter de pret van de 3e niet bederven, of moet ik zeggen van 1/3e ? Want nog voor de aankomst van de Fons waren ploeggenoten Hans en Benny al ribbedebie. Hans moest snel lopen want nadien moest hij nog naar België – Kazachstan. Benny was bij aanvang van de loop al te laat voor het verjaardagsfeestje van zijn eigen schoonvader. Dus hij kon maar beter een goede prestatie neerzetten om als excuus te gebruiken.
Bij onze dames mocht Stella de spits afbijten. Zij mocht starten tegen Jeannine Van Der Hoeven, die een team vormde met niemand minder dan Rita De Vries en Karen Peeters. Dat deze dames voor de overwinning gingen binnenrijven stond buiten kijf. Maar hoe onze dames gingen presteren was nog een mysterie. Stella had alvast de toon gezet met een tijd van 25’26. Daarmee liet ze haar partner Stijn een halve minuut achter. Ja Stijn, je zal toch een tandje moeten bijsteken! Daarna was het de beurt aan Ann, die ondanks een week ziekte toch aan de start stond. In hoeveelste positie ze op dat moment lagen was nog onbekend, dus Ann moest alles geven. Bij haar eerste passage aan het Kerkplein werd Ann hevig aangemoedigd door teamgenoten Stella en Els. Want de concurrentie lag op de loer. De laatste meters vielen haar zwaar, een andere vrouw met een aflossingsstok was haar onderweg gepasseerd. Stella besloot om Ann tegemoet te lopen voor de laatste meters. Ook Els besloot enkele meters te stelen en de stok al vroeger over te nemen. “We lopen 3e volgens mij”: zei Stella enkele minuten later. Het ongeloof werd nog groter toen er een man met een stok het plein passeerde. De vrouw die Ann voorbij gestoken was bleek deel uit te maken van een gemengd team. De vreugde was compleet, een podium plaats, 2e nog wel. Ongelooflijk, totaal onverwacht. Als een echt team werden de laatste rechte lijn samen ingezet met een grote glimlach.
Naast de prachtige groepsprestaties zijn er natuurlijk ook weer geweldige individuele prestaties neergezet. Maar liefst 40 Berglopers stonden aan de start voor de 5, 10 of 15km en dat wekte duidelijk de groepsgeest op. Want op de 5km vond Kim zijn haas in Matthias, die de 10km deed, en liep naar een knappe 8e plaats. Matthias werd uiteindelijk knap 6e. Daniel Paessens werd op zijn beurt dan weer het mikpunt voor Daisy, Eric De Vries en Karel tijdens de 5km. Ook Geert, Luc, Mario en Nancy namen maar al te graag plaats in de bus van Michel. De versnelling van de chauffeur in de 2e ronde bleek voor de passagiers toch net dat tikkeltje te veel. Er zat dus niets anders op voor Luc om de bus verder op sleeptouw te nemen. Zo werd Nancy perfect gelanceerd voor de 2e plaats bij de vrouwen op de 10km. Verder werden er toch ook nog enkele groepjes gesignaleerd in het peloton. Zo hebben we Gilbert en Jef, die normaal in het gezelschap van Eric Van den Putte zouden verkeren. Maar wegens blessure moest Eric vroegtijdig te wedstrijd stoppen. Spoedig herstel gewenst Eric! Enkele plaatsen verder zagen we Danny, Annick en Eddy lopen. Danny had blijkbaar nog wat energie over om de fotograaf te begroeten. Suzy werd op korte voet gevolgd door Ivonne en Arlette. Al had het niet zoveel gescheeld of we hadden Arlette en Ivonne niet meer terug gezien. Want Arlette besloot om “off road” te gaan. In tegenstelling tot de rest besloot Toon om eens ander gezelschap op te zoeken. Hij vormde een quartet met Jef Van den Heuvel, Jan De Ceuster en Willem Van Rompaey. Aan de foto’s te zien was dat een geestige bedoeling.
Dat ze het ook op hun eentje kunnen lieten Senne en Jasper maar al te graag zien. In opperste concentratie liep Jasper naar een tijd van 38’47 op de 10km. Hiermee moest hij enkel Jonas Bellekens en Gijsbrecht Sleeckx laten voorgaan. Ook Senne behaalde een 3e plaats in een prachtige tijd van 53’49 over 15km. Proficiat heren!
Met zoveel podiumplaatsen mag de podiumceremonie natuurlijk ook niet ontbreken. En dat moet natuurlijk ook allemaal in de juiste kledij é! Dat hadden ze gelukkig allemaal begrepen, al moest Senne wel even een vestje van Stijn lenen. Maar zo stond Stijn dan toch ook een beetje op het podium. Met een brede glimlach namen Nancy, Jasper en Senne hun extra groenten- en fruitpakket in ontvangst. Alles verliep zoals het moest, tot het aan de groepen was. In tegenstelling tot de individuele afstanden werden enkel de eerste vrouwen- en mannenploeg afgeroepen. Hier werd natuurlijk op geprotesteerd. Als je voor de andere wedstrijden een volledig podium geeft moet je dat voor de aflossing ook doen. Alle groepen waren natuurlijk zeer teleurgesteld in de beslissing van de organisatie. Desondanks bestegen onze dames toch het podium om deze geweldige prestatie vast te leggen op de gevoelige plaat. Toen een medewerker vroeg waarom ze dit deden werd nogmaals duidelijk gemaakt dat dit een zeer grote fout was. Achteraf riep de organisatie hun beslissing terug en besloot toch om de voorziene prijzen uit te delen. Maar helaas was het kwaad al geschied.
Er stonden maar liefst 55 Berglopers aan de start van de Uyleloop, 4 individuele podiumplaatsen, 3 podiumplaatsen met de aflossing.
Met andere woorden WIJ zijn zeer trots op jullie allemaal en bedankt om deel te maken van deze geweldige groep!
